วัดพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวถูกสร้างขึ้นใน 1869. รูปแบบของวัดที่ถูกออกแบบมาเป็นอย่างดี. คุณลักษณะที่โดดเด่นทางสถาปัตยกรรมเป็นเสากลมรูปที่ฐานของเจดีย์ที่ดี. สถาปัตยกรรมของอาคารเป็นการแสดงออกถึงการรวมกันที่ดีระหว่างไทยและการออกแบบตะวันตก.

วัดนี้ถูกสร้างขึ้นในช่วงสมัยรัชกาลที่สี่. มีวัตถุประสงค์เพื่อให้บริการ Dhammayutika นิกายพุทธศาสนา. ไฮไลท์ของวัดเป็นภาพจิตรกรรมฝาผนังเกี่ยวกับพระราชพิธีรอบสิบสองเดือนและสุริยุปราคา.

สะพานทางเดินนี้ถูกสร้างขึ้นใน 1911. พระราชมารดาของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าได้รับค่าใช้จ่ายในการก่อสร้างเพื่อรำลึกถึงรอบที่สี่ของเธอ (48 ปี) วันเกิดที่ลดลงในปีกุน. สองปีของการอยู่ Pi Kun สะพาน, อนุสรณ์สถานหมูถูกสร้างขึ้นใน 1913 เป็นของขวัญวันเกิดให้กับแม่พระราชินีศรี Pacharindra ของ 50 วันครบรอบวันเกิด. ความทรงจำที่ถูกสร้างขึ้นมาจากการบริจาคของเพื่อนที่สมเด็จพระราชินีฯ.

It was the palace in the King Rama II and III periods and became a government office later on. The outstanding feature is seen by the rusticated wall and keystones at ransoms which are usually found in European Renaissance architecture.

Constructed simultaneously with the establishment the bridge was initially made of a strong big trunk and stable that the elephant could walk on. Because of its location near the rice mill (Rongsi) of the royal rice silo, the bridge was thus called Chang Rongsi. It was rebuilt in the simple reinforced concrete structure decorated with the dog heads at the end of the bridge.